توسّل

ابن تیمیّه بنیانگذار مذهب ضالّه وهابیت نسبت به بسیاری از افعال مسلمین ایجاد شبهه کرده و آنها را شرک آمیز دانسته است، و در نتیجه همه فرقه های اسلامی را حکم به مشرک بودنشان می‌کند.

یکی از آن مسائل که در میان همه مسلمین وجود دارد و همه بالاتفاق آن را مشروع می‌داند مسئله توسّل به پیامبران و اولیاء خداست، که هر فرد مسلمان از هر مذهبی که باشد در مواقع دعا و نیایش در پیشگاه خدا و هنگام توبه و استغفار نمودن و زمان حاجت خواستن از خدا و هنگام خواستن رفع مشکلات و بلاها، انبیا و اولیاء الهی را در پیشگاه خداوند واسطه قرار می‌دهد و خداوند را به آبرو و عظمت پیامبر یا ولی او قسم می دهد تا عذر و توبه اش را بپذیرد و حاجتش را بر آورده نماید و مشکلات و بلاها را از او دفع نماید.

و اما ابن تیمیه این عمل را، حرام شرک می‌داند و هر کسی که این عمل را انجام دهد نیز از نظر او مشرک است.

برای دفعه این شبه و رد ابن تیمیه بر آن شدم که توسل را از نظر عقلاء و آیات و رایات بررسی کنم، تا جوانان مسلمان که به مسائل اعتقادی اهمیت می‌دهد به دام شبهات این فرقه نیفتد. و از مسیر اصیل اسلامی به مسیر ضلالت وهابیت سقوط نکند. خداوند اسلام و مسلمین را از شرّ این فرقه ضالّه نجات دهد!

آمین، آمین یا ربّ العالمین!!!

توسّل از نظر عقلاء

توسّل به معنی واسطه قراردادن کسی نزد کسی دیگر برای نزدیک شدن و رسیدن به آن شخص. وقتی به رفتار و کردار انسانها چه مسلمان و چه غیر مسلمان، نگاه می کنیم، می بینیم که این عمل در میان آنها پذیرفته شده است و هر روز این عمل را انجام می دهند و کسی از عقلائی عالم این عمل را نکوهش و مذمت نمی کند.

به عنوان نمونه چند مثال ذکر می کنیم و قضاوت را به وجدان خود شما خواننده عزیز می گذاریم تا ببینید که آیا این نمونه ها مذمت دارد؟

نمونه اول: اگر شاگردی در نزد استاد بی ادبی کرده باشد و یا نسبت درسهایش کوتاهی و تنبلی کرده باشد و استاد از دست او ناراضی و ناراحت شده باشد. و این شاگرد متخلف و خاطی بخواهد که استاد را از خود راضی کند و از او معذرت خواهی کند و اما بدون واسطه اگر بخواهد نزد استاد برود و معذرت خواهی کند خجالت می‌کشد و یا می‌داند که استاد عذر خواهی اش را قبول نمی کند. برای اینکه استاد عذرش را قبول کند و یا خجالت نکشد کسی را که نزد استاد خیلی عزیز و محترم است، واسطه قرار می دهد و او را نزد استاد می آورد و این شخصی محترم در نزد استاد وساطت می کند و از او می خواهد که از کوتاهی و خطای شاگرد بگذرد و استاد نیز به خاطر احترام شخص واسطه شاگرد را مورد عفو قرارداده و عذرش را می پذیرد.

خواننده عزیز آیا این عمل شاگرد که شخصی را نزد استاد واسطه قرار داده است به نظر شما مذموم و بد است و این عمل را عقلاء بد می گوید؟

نمونه دوم: پسری نسبت به پدرش بی احترامی کرده است و پدر از دستش ناراحت و عصبانی است و از مورد توجه پدر افتاده است. این پسر بعد از مدتی پیشیمان می شود و می خواهد از پدرش معذرت خواهی کند و دل پدر را بدست بیاورد، تا پدر او را مورد توجه و لطف پدری قرار دهد. اما می داند اگر خودش مستقیم و بدون واسطه نزد پدر برود او را نمی بخشد و عذرش را قبول نمی کند، در این صورت کسی را که نزد پدر بسیار احترام و ارزشمند است مانند پدر بزرگ، واسطه قرار می دهد و او را نزد پدر می آورد تا پدر به احترام آن شخص معذرت خواهی او را قبول نموده و از او بگذرد.

خواننده عزیز آیا این عمل را شما به عنوان یک انسان عاقل مذمت می کنید و آیا هر عاقلی این عمل را بد می داند؟

نمونه سوم: یک کارگری نسبت به کارفرما بی احترامی کرده و کارهای که او دستور داده بود انجام نداده و از دستوراتش سر پیچی کرده است. کارفرما از دستش ناراحت است و می خواهد از کار جواب دهد. این کارگر برای اینکه از کار ساقط نشود و این کار از دستش نرود، دست به دامن کارفرما می شود و از او معذرت خواهی می کند اما کارفرما عذرش را نمی پذیرد در این صورت این کارگر شخصی را که نزد کارفرما بسیار عزیز و محترم است واسطه قرار می دهد و از آن شخص می خواهد که از او نزد کارفرما وساطت کند.

خواننده عزیز آیا این عمل کارگر از نظر وجدان و عقل شما بد است و آیا هیچ عاقلی می تواند بگوید این کارگر کار بدی کرده است؟

و از طرف دیگر: در موارد فوق اگر استاد، پدر و کارفرما با واسطه شدن شخص عزیز و مورد احترام، عذر شاگرد، پسر و کارگر را نپذیرد و رد نماید آیا این عمل از طرف استاد و پدر و کارگر کاری خوبی است؟ آیا عقل هر عاقلی این استاد و پدر و کارفرما را مذمت نمی کند؟ و آیا وجدان شما این استاد و پدر و کارفرما را ملامت نمی کند؟

قطعاً با واسطه شدن شخص مورد احترام و با ارزش اگر این استاد و پدر و کارفرما عذر شاگرد و پسر و کارگر را قبول نکند و از گناه او نگذرد عقل انسان و همه عقلاء آنها را ملامت می کند.

پس اگر بنده‌ی گنهکار، پیامبر یا ولی خدا را نزد خدا واسطه قرار دهد تا خدا از گناهش بگذرد، هیچ کاری بدی نکرده است و از نظر عقلاء کاملاً یک کار خوب و عقل پسند انجام داده است.